Forfatterarkiv: christsylthe

Eit hus må du sjå både utanfrå og innanfrå. Ikkje berre fasaden Komme inn kjenne hjertevarmen men gløym likevel ikkje uterommet med utsikt utover til universet og innover…..   UM FYSIKKEN SI RÅDLØYSE Gjeng ikkje an å nytte formelen for … Les videre →

Sume blomor vert plukka, vert stilde ut på dukar av damask og får åtgaum før dei visnar. Andre blomor vert ikkje ansa, og lever sitt liv bortgløymd blant stein og gras til vinteren kjem og tek dei. Men dei kjem … Les videre →

Om du vil sjå sanninga i kvitauget får du lett eit flakkande blikk. Sanninga er mange stader.

DRAUMEN Då eg vakna midtvegs i draumen sto eg opp og levde han vidare. som ein tanke som må tenkjast til endes om verda di skal verte heil.  

Dikt; skårne remmer i din sjel. Tolkning; salt i fornemmelsens rurløse sår.  

Det er ofte de innskutte bisetninger som bringer livet fremover, de som ikke får plass i manuskriptet, men som slo  ned i deg underveis, som en uungåelig men uventet konsekvens av det som du egentlig mener men ikke gjør. Som … Les videre →

Drøymde som gut men aldri om fjerne farvatn. Berre om kjente tjern, der eg kunne spegle meg sjølv og mi verd slik eg kjente ho då. No ber det mot framande kystar likevel, kan hende, men konsertrert og kontrollert. Dråpar … Les videre →

SOMMERHUSET Da jeg nådde frem til sommerhuset var det januar og kulde, men isrosene blomstret i vinduet og erindringens sol varmet sjelen

FERD Eit dikt vert aldr ferdig. Eit dikt er tanken si evige ferd gjennom livet. Ikkje mogleg å stogge. Berre fange opp med ord mellombels.